Afscheid nemen van de school

Gisteren genoten ook wij van een vrij dagje op (1mei)!
Vandaag was het spijtig genoeg onze laatste dag op de school.

Op woensdag had de hele school een verrassing voor ons afscheid gepland.

Alle kinderen hadden zich verzameld op de speelplaats en stonden in mooie rijtjes te wachten op Sarah en mij.

Om de beurt moesten we naar voren komen en kregen we een uitgebreide speech over wat we betekent hebben voor de school. We konden onze emoties niet bedwingen toen we al die mooie woorden en hun appreciatie van ons werk hoorden. Ja, enkele traantjes zijn er wel gevloeid... Zeker wanneer ik kinderen van mijn klassen mee zag huilen.

We kregen een cadeautje van Di, onze directrice. Dat cadeautje hebben we zelf mogen uitkiezen omdat ze er zeker van wou zijn dat we het leuk zouden vinden. :) Sarah en ik kozen een typisch Ghanees gezelschapspel namelijk 'Oware'. 

Het waren soms vermoeiende weken, maar ik heb echt genoten van het lesgeven hier. Je haalt er ook heel veel voldoening uit als je beseft dat deze mensen graag willen leren van mensen uit een andere cultuur. 

De stage komt ten einde...

De paasvakantie is nu al twee weken bezig. Spijtig genoeg merken wij daar niet zo veel van.
Sarah en ik gaven vorige week bijlessen op de school.
Van 8.00 tot 12.00 kwamen er kinderen die achter staan naar de school.
Omdat we dit wel lange uren vonden voor deze kinderen ( het is immers ook vakantie voor hun ), zorgden we voor lange pauzes. In die pauzes speelden we dan leuke spelletjes met hen en leerden we hen touwspringen.

Improviseren met materiaal...

In het weekend arriveerden Lara en Marine in Tamale!
Op zaterdagavond besloten we om een stapje in de wereld te zetten hier in Ghana...
We gingen naar een "club" gelegen midden in de drukke stad. Onze broer en twee andere Ghanese vrienden namen we mee.
Het werd een super leuke avond en we hebben veel, heel veel gedanst!
Maar gelukkig konden we de volgende dag uitslapen. ;)

Paasvakantie!

Vandaag is de laatste schooldag voor de paasvakantie ingegaan.
Sarah en ik gaven van maandag tot woensdag nog onze lesjes en bijlessen. Ook wij hebben nu een paar daagjes verlof en dat is fijn!
Toen we aankwamen op school zagen de kinderen er prachtig uit. Hun blauwe schooluniform hadden ze thuisgelaten en ingeruild voor hun mooiste kledij.
Ook de leerkrachten zagen er fantastisch uit in hun Afrikaanse jurken en haren.
Maar natuurlijk hadden wij hier niet aangedacht en kwamen we met onze gewone kleren naar school... SPIJTIG!
Er hing een leuke sfeer op school, de klassen waren versierd en er werd lekker gegeten en gedronken!
De Ghanesen noemen het "Our Day", het is een traditionele feestdag hier. :)
We zitten nu al zo'n 6 weken op de school te werken. Een beetje ontspanning hebben we nu wel verdiend! :)
Normaal gezien duurt de paasvakantie hier een maand, maar onze directrice geeft slechts 10 dagen vakantie.
Volgende week dinsdag komen we naar school om kinderen bijles te geven. Dit zullen we doen tot en met vrijdag. De maandag daarop start de school weer!

We zitten in de helft!

Wat gaat de tijd snel! Zes weken zijn nu al voorbijgevlogen en dat wil zeggen dat we in de helft zitten.
Het was een drukke week op school.
De examens waren afgelopen en de lessen gingen weer van start.
Ik vind het nog steeds vermoeiend om hier les te geven. Elke keer opnieuw duurt het wel zo'n kwartier voor iedereen één potlood en één papier heeft. Daarom probeer ik zelf potloden en papier mee te nemen voor de kinderen. Zo gaat het al een stuk sneller!
Omdat de kinderen hier soms op een erg saaie manier leskrijgen probeer ik mijn lesjes wat speelser te maken. Niet altijd eenvoudig natuurlijk want dat zijn ze niet gewoon! Maar ik merk wel dat de kinderen er van genieten en dat is fijn. :)
Ik geef nog steeds Engels en wiskunde, misschien dat ik volgende week eens iets anders probeer.

De school heeft een dierentuin en de geiten lopen er gewoon vrij rond. Niet slim dus om mijn papieren achter te laten want geiten eten alles... 

Lesje wiskunde! De actie kwam daarna nog...

Op dinsdag gingen we mee op uitstap met grade 6 naar een "science lab". We kregen een T-shirt van de school! 

In de namiddagen gaven Sarah en ik workshops aan de leerkrachten over movement breaks.
Movement breaks zijn momentjes die je in de klas kan invoeren om de concentratie van de kinderen te verhogen. Op deze school zitten de kinderen van 7.30 tot 16.00 uur op hun stoel. Sarah en ik vonden het een goed idee om dit in te voeren zodat de kinderen af en toe de kans krijgen om eens te bewegen!
Je moet het wel durven zo voor een grote groep Ghanezen praten in het Engels. Maar we brachten het er goed vanaf en de leerkrachten deden enthousiast mee. (Natuurlijk de ene al wat meer als de andere!)

Nog een leuke foto van onze broer. Zo doen ze dat hier. :)

Als het begint te regenen, moet je rennen!

Dit weekend was het de beurt aan onze broer. Hij werd 27 jaar! 

Samed wil binnenkort graag gaan studeren aan de hogeschool. Zijn droom is om leerkracht te worden, maar de applicatie voor de school kost heel wat geld en dat heeft hij niet. 

Sarah en ik besloten om voor zijn verjaardag een deel ervan te sponseren. 

We schreven een mooie brief erbij en onze broer was er van gedaan. Hij schreef ons een heel dankbaar en lief briefje terug en we merkten dat zijn dag niet meer stuk kon! 

Ik weet zeker dat ik het ontzettend moeilijk ga hebben om na deze drie maanden afscheid te nemen van hem! Hij is de meest eerlijke persoon die ik ooit ben tegen gekomen en hij doet zoveel voor ons!

In de avond gingen we iets eten in een Westers restaurantje. We bezochten het stadium van Tamale omdat er een festival werd georganiseerd voor de Ghanese music awards. Het festival was gratis en als er iets gratis georganiseerd wordt, mag je heel Ghana verwachten. Het was er ontzettend druk, maar we hebben genoten van de Ghanese dansmuziek! Spijtig genoeg duurde dat niet voor lang... Plots begon het te waaien en te stormen. De muziek viel uit en iedereen begon als een gek te rennen voor de regen. Samed, onze broer, hield ons stevig vast en we renden naar de taxi. We konden echt niet geloven wat er gebeurde. Een beetje regen en iedereen rent weg. Het lijkt wel alsof ze er allergisch voor zijn! Daar ging ons avondje uit dan... Thuisgekomen moesten we natuurlijk binnen slapen, maar dat vonden we niet erg. Wanneer het regent buiten, koelt de temperatuur af en dat is fijn!

Elke dag een nieuwe ervaring

Deze week was het een rustige week voor ons op school.

De studenten legden de examens af, zelfs de kleuters en peuters deden mee!

Lesgeven kwam dus niet ter sprake deze week. Af en toe hielden we wat toezicht, maar dat waren we al snel beu.

We werkten in Di's huisje wat voor school en maakten educatieve materialen. Zo maakten we stoplichtletters om de kinderen te helpen bij het leren schrijven van de letters en cijfers.

Sarah leerde me om sock poppets te maken. Daarna gaven we samen workshops aan de leerkrachten zodat zij dit ook kunnen gebruiken in hun klas. Zeer interessant en de leerkrachten waren enorm enthousiast!

Het is wel zweten als je zo in die warmte workshops moet geven, lokalen met airco waren immers niet beschikbaar... :)

Tijdens de middag leerden we de kinderen springtouwen met twee touwen. Het verliep heel chaotisch want natuurlijk vond de hele school twee springende saleminga's( blanken ) zeer boeiend! We merkten al gauw dat het springen met twee touwen moeizaam verliep dus besloten we om stap per stap te werk te gaan. 

De komende weken gaan Sara en ik dit nog een paar keer proberen tot ze het echt beet hebben! De kinderen genoten er allesinds wel van!

Dinsdag werd Sarah 24! HAPPY BDAAY TO YOOUU! Spijtig genoeg vieren ze verjaardagen niet zo uitbundig als in ons land. Maar dat hield ons niet tegen om er een ontzettend fijne dag van te maken. De school verraste Sarah stiekem met een liedje en een grote verjaardagskaart en in de vroege namiddag mochten we al naar huis. Ik trakteerde Sarah op haar eerste echte Ghanese coctail.

De dag ervoor waren we naar de markt gegaan om lekker eten te kopen voor heel het gezin. De moeders maakten van al de ingrediënten Poto Poto, een heerlijk Afrikaans gerecht. We besloten om ook lekkere pancakes te maken als tussendoortje! Het werd een leuke dag!

Karimenga

Zaterdag vertrokken Sarah en ik met de trotro(een klein busje) naar Karimenga, een klein dorpje niet ver van Bolgatagna.
Daar spraken we af met andere vrijwilligers uit België en Nederland.
Karimenga is ontzettend rustig gelegen! We konden er lekker relaxen en genieten van de stilte.
Er werd heerlijk gekookt voor ons en we dronken lekkere sangria met vers fruit. Hmmm....
In de avond organiseerden Casper en Sven een muziekquiz. Een Zweedse en twee Duitse vrijwilligers vergezelgden ons. Natuurlijk heeft mijn groep gewonnen... :)
Het werd een super gezellige avond. De eigenaars van het questhouse vonden het mooi om te zien hoe we ondanks het feit dat we in een ander continent zitten elkaar weer terug vinden!
Na het lange feesten en dansen, sliepen we met de andere meisjes op het dak onder de ongelooflijk prachtige sterrenhemel.

De volgende ochtend vertrokken Sarah, Lara, Marine en ik naar Bolga.
Bolga is een echt boerengat in vergelijking met Tamale... Het is er veel rustiger en er is niet zo'n druk verkeer.
Lara en Marine lieten ons hun plekje tonen. We maakten kennis met hun gastfamilie en kregen een rondleiding. We merkten meteen dat zij heel anders wonen dan ons. Ze hebben een douche, een toilet, een koelkast,... Heel veel luxe dus in vergelijking met ons! Maar stiekem vonden Sarah en ik ons plekje midden in de Afrikaanse natuur wel leuker!
We aten onze lunch in een gezellig restaurantje waar we natuurlijk zo'n drie kwartier op ons slaatje moesten wachten. Maar dat zijn wij hier ondertussen al heel gewoon en we storen er ons niet aan!
Tegen de vroege avond vertrokken Sarah en ik terug naar Tamale met de trotro.
Een man naast mij viel in slaap met zijn hoofd op mijn schouder... Grappig!
In Tamale begon het stilletjes te regenen, maar onze broer kwam ons al snel ophalen met zijn motorbike.
In de nacht sliepen we weer buiten en werden we wakker door een hevige windstorm! Onze broer kwam ons waarschuwen voor de regen en dus gingen we binnen verder slapen. De volgende dag regende het nog steeds en besloten we om thuis te werken voor school in plaats van er naar toe te gaan.

Ondertussen zitten we hier al een maand! Wat gaat het snel!

Lieve groetjes!

Paralympics

Woensdag, donderdag en vrijdag hielpen we mee aan een project in het stadium van Tamale.
In het stadium werden er olympische spelen georganiseerd voor kinderen met een geestelijke beperking.
Verschillende scholen deden er aan mee en er werden veel vrijwilligers in gezet om mee te helpen.
Ik was verantwoordelijk voor de opening en de afsluiting van de ceremonie en ik hielp mee met het uitdelen van de medailles.
Op donderdag liepen de kinderen de 100 m en de 400 m. Daarna gingen ze kogelstoten en verspringen.
Op vrijdag werd er gevoetbald. Ondanks het warme weer, deed iedereen goed mee!
Het was echt fantastisch om te zien hoe de kinderen genoten van deze dagen. Niemand ging met lege handen naar huis. Op de spelen was elk kind een winnaar en waren er geen verliezers!

Het waren drie leerrijke en mooie dagen, we gaan deze kinderen missen!

Familiefoto's

Heet Heet Heet!

Wellegu Wellegu!!
Dat betekent dat je het warm hebt en dat je moet zweten!
De leerkrachten hier op school vragen me steeds of ik het te warm heb!
Gelukkig heeft het deze week een paar keer geregend en koelde het af. :)
Maandag ben ik gestart met het lesgeven.
Het verliep allemaal wel vlot en de leerlingen zijn hier ontzettend gemotiveerd om te leren.
Dat is fantastisch voor een leekracht!
Ik vind het hier best vermoeiend om les te geven. Het vraagt meer inspanning en energie. In de klassen gebruiken ze een stiftenbord, maar de stiften werken hier op één of andere manier zelden of nooit.
Daarnaast beschikken niet alle leerlingen over een gewoon potlood of een gom.
Wanneer ik aan het lesgeven ben, moet ik vaak roepen door de klas omdat er ontzettend veel lawaai is.
Dit zijn allemaal dingen die je je niet kan voorstellen in Belgie...
Er gaat dus veel tijd verloren en het is niet altijd even gemakkelijk!
Maar ik ga de uitdaging aan en ik geniet van de enorme motivatie van al de leerlingen.
Elke vrijdag tijdens de middagpauze komen er Ghanezen op de drums spelen. De kinderen en een paar leerkrachten doen dan een traditionele dans op de muziek. Misschien doen ik en Sarah volgende keer eens mee, maar nu waren we nog te iets te verlegen...

In het weekend nam onze broer ons mee op een avontuur op de motor door Tamale.
We bezochten de stad en gingen er iets lekker eten in een wat Westers restaurantje.
We lieten onze schoenen maken en kochten stofjes op de markt om Afrikaanse kleedjes van te maken.
In de namiddag bezochten we een sheabutter fabriek en zagen we hoe dit mengsel stap per stap met de hand wordt bereid!  Spijtig genoeg lieten ze het niet toe dat we foto's trokken.
Daarna trokken we met Samed door "the bush" dichtbij ons huis. Hij liet ons allerlei planten en bomen zien waar heerlijke groeten en fruit aan groeiden. Soms mochten we ook eens proeven van een lekker verse mango. We zagen ook een katoenboom en aten een groente dat naar snoepjes smaakte! Allemaal super interessant en leerrijk!
Plots begon het heel hard te waaien en we moesten heel hard rennen om op tijd in onze hut te zijn voor de regen zou toeslaan. Heel grappig was dat!
Op zondag zijn we met de vrijwilligers uit Bolga naar het zwembad gegaan. Het water zag vandaag wel wat groen, maar dat kon ons niet veel schelen! Als we maar konden zwemmen in het frisse water op zo'n hete dag!
Het weekend duurde veel te kort voor Sarah en mij!
We hebben er echt van genoten!

Tot binnenkort!

Marktjes doen

Onze eigen potten bakken!

Op de moto cruisen en zwemmen in groen water ...

Eerste stageweek

Onze eerste stageweek zit er op.
In de nacht van zondag op maandag ben ik spijtig genoeg ziek geworden.
Gelukkig werd ik op mijn stageschool "Greater Heights International school" in Tamale heel goed verzorgd.

De directrice is een Canadese vrouw die getrouwd is met een Ghanees. In 2011 richtte ze haar school op en vandaag de dag zijn er zo'n 800 leerlingen. Een erg grote school dus! Dianne wil haar visie inwerken op school, maar dat is niet altijd eenvoudig.

Sarah en ik kregen op onze eerste dag een rondleiding door heel de school. Zo kregen we de tijd om de klassen en de leerkrachten te leren kennen. We kregen dus een heel warme verwelkoming van iedereen. De dagen daarna observeerden we in de klassen en hielpen we waar we konden. Daarnaast gaven we bijles aan sommige kinderen die een achterstand moeten inhalen.  

Het is erg aanpassen hier. We denken dat de cultuurshock bij ons nu pas is toegeslagen!

Het onderwijs verschilt enorm met dat van ons. Het zal een grote uitdaging worden, maar we hebben er alvast ontzettend veel zin in!:)

Sarah zal lesgeven in de kleuterklassen. Naast het bijles geven, zal ik in mijn eerste week in het tweede en het vijfde leerjaar staan. Ik geef English, French, math en art.

Ondanks de slechte internetverbinding zal ik proberen mijn best te doen om spoedig te laten weten hoe alles verloopt.

Vele zonnige groetjes! :) :)

Sfeerbeelden van de school!

Kamelen op bezoek!

Zwemmen met de vrijwilligers

Vorig weekend gingen ik en Sarah mee met de andere vrijwilligers uit Nederland naar het zwembad in Tamale.
Ik keek al heel de week uit naar een zwembad met dit weer...
We namen onze broer mee, zo kon hij ook eens genieten van het frisse water.
Het is heel grappig om te zien hoe bijna al de Ghanezen in het ondiepe blijven omdat ze niet kunnen zwemmen. Sommige van hen probeerden we wat te helpen.
Het water was echt heerlijk en we bleven er voor een lange tijd in!
Daarna gingen we samen gezellig gaan eten in een wat duurder restaurant in Tamale met Westers eten. Twee vrijwilligers namen afscheid omdat ze terug naar Nederland zouden vliegen.

Dit is onze broer, Samed.

Het lekkere zwembad in Tamale.

Gezellig eten met de vrijwilligers!

Ghana Ghana

Déseba!

Ik zit hier al een tijdje nu in Ghana.

Door zeer slechte internetverbinding had ik nog niet de kans gekregen om iets te schrijven op mijn blog.

Alles gaat heel goed hier! 

Op 1 maart zijn we geland in Accra, de hoofdstad van Ghana. Het was al avond toen we aankwamen, maar toch voelden we de hitte meteen toeslaan. Zweten, zweten en nog eens zweten.

Eenmaal aangekomen merkten we al meteen dat iedereen hier ontzettend vriendelijk is. Mensen helpen je met je bagage, slaan een babbeltje met je, ... Maar! Let goed op want toen wij met onze koffers naar buiten kwamen, liep er meteen iemand op ons af om onze bagage in de taxi te brengen. Wij dachten dat deze meneer bij onze organisatie hoorde, maar neen. Net op tijd verwittigden onze ophalers van de organisatie ons dat dit oplichters waren. 

De eerste twee dagen verbleven we bij Victoria's place. Zo konden we even acclimatiseren en bekomen van de zeeeer lange vlucht.

Victoria heeft een heel warm gezin en we maakten onze eerste echte kennismaking met de Afrikaanse cultuur. Families leven samen in een "compound". Je familie is heel belangrijk hier in Ghana. Zonder familie ben je niets. 

We zijn naar de stad gegaan waar we geld afhaalden en op de marktjes rondliepen. Daarna gingen we gezellig naar het strand. 

Op maandag namen ik en Sarah de bus naar Tamale waar we zo'n twee maand zullen verbleven. Dit betekende dus afscheid nemen van de anderen...

De busrit duurde zo'n 12 uur en we stopten slechts 3 keer. Gelukkig had de bus airco, het was een erg comfortabele rit!

In Tamale verbleven we eerst twee dagen bij Aischa en haar grootmoeder Kaka. Hier maakten we kennis met ons eerste Afrikaanse gerecht nl. Tiset! Dit wordt enkel met de rechterhand gegeten. De linkerhand gebruiken we namelijk om naar het toilet te gaan en is dus heel vies!

Kaka is een heel wijze vrouw. Ze vertelde ons met veel enthousiasme hoe ze dokter is geworden en hoe de Afrikaanse cultuur er uit ziet. 

Op woensdag was het eindelijk zover. We maakten kennis met ons gastgezin. We verblijven in een typisch Afrikaans dorpje. Sarah en ik hebben onze eigen hut met een eigen bed! Er is elektriciteit, maar geen stromend water en dus ook geen toilet. Een hele ervaring dus zo in de openlucht je wassen en tussen de geiten naar het toilet te gaan. Maar zijn we zijn het ondertussen al gewoon! 

Welkom iedereen op mijn blog!



Op 1 maart is het zover, dan vertrek ik voor drie maanden naar het mooie Ghana!
Ik zit in het laatste jaar van mijn opleiding leerkracht lager onderwijs aan de HUB en daar kreeg ik de kans om een buitenlandse stage in Afrika te volgen.
Ik zal lesgeven in the Greater Heights International school in Tamale. Een hele grote school van maar liefst 800 leerlingen!
Op deze blog kan je al mijn avonturen in Ghana volgen!
Daarnaast correspondeer ik gedurende mijn verblijf met het zesde leerjaar van juf Stéphanie van de Sint-Jozefsschool. 

Alvast veel lees -en kijk plezier en tot snel!

Dit was het bericht dat ik plaatste op mijn vorige blog. --> www.juf-iris-in-ghana.weebly.com

Spijtig genoeg moest ik erachter komen dat deze blog niet werkt hier in Ghana waardoor ik een nieuwe moest aanmaken.