Vandaag was het spijtig genoeg onze laatste dag op de school.
Op woensdag had de hele school een verrassing voor ons afscheid gepland.
Alle kinderen hadden zich verzameld op de speelplaats en stonden in mooie rijtjes te wachten op Sarah en mij.
Om de beurt moesten we naar voren komen en kregen we een uitgebreide speech over wat we betekent hebben voor de school. We konden onze emoties niet bedwingen toen we al die mooie woorden en hun appreciatie van ons werk hoorden. Ja, enkele traantjes zijn er wel gevloeid... Zeker wanneer ik kinderen van mijn klassen mee zag huilen.
We kregen een cadeautje van Di, onze directrice. Dat cadeautje hebben we zelf mogen uitkiezen omdat ze er zeker van wou zijn dat we het leuk zouden vinden. :) Sarah en ik kozen een typisch Ghanees gezelschapspel namelijk 'Oware'.
Het waren soms vermoeiende weken, maar ik heb echt genoten van het lesgeven hier. Je haalt er ook heel veel voldoening uit als je beseft dat deze mensen graag willen leren van mensen uit een andere cultuur.
Lieve Iris,
BeantwoordenVerwijderenWe zijn net terug van ons weekendje B&B in Limburg! Natuurlijk wou ik vlug naar je blog kijken en wat heb je mij weer ontroert!! Hoe mooi hé wat je van de kinderen hebt teruggekregen!! Een mooier cadeau kan je niet krijgen!!
Het is een unieke ervaring, en ik ben zo blij dat je dit hebt mogen meemaken! (ook ik heb een traantje weggepikt bij het zien van zo'n mooie foto's). Wat ben ik ontzettend fier op jou!!!
Wij kunnen stilletjes aan aftellen om je terug te zien... ik kijk er echt naar uit,maar geniet nog van je laatste weken!!
Dikke kus en knuffel!
mama
Hallo Iriske,
BeantwoordenVerwijderenHet was zeker een mooie ervaring, het waren heel mooie foto's.
Het was zeker niet gemakkelijk om afscheid te nemen van de school, nu moet je nog afscheid nemen van u
gast gezin,dan kan je nog genieten van Ghana cultuur, geniet er nog van ik kan niet meer wachten wanneer je terug bent
en dan ben ik nog niet thuis maar ik zal zeker bellen als je in België bent.Geniet er nog van.
Dikke kussen Memeke en meter Ann.
Hallo Iris,
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, een ervaring om voor eeuwig te koesteren.
En opgelet, nu kleurt jouw hart voor altijd een beetje 'zwart', want dit continent laat je nooit meer los!
Het doet me in elk geval terugdenken aan mijn gelijkaardig verblijf in Swaziland, 20 jaar geleden ...
Jouw terugkeer wenkt, jammer genoeg kunnen we je niet 'in'wuiven volgende week.
We zitten dan op vakantie in Turkije, ook leuk natuurlijk.
Pak in elk geval je familie eens lekker vast, we zien je later wel een keer.
Want we zijn echt benieuwd naar je vele verhalen!
Ome Johan